Guatemala 2001 - 2006 - 2016 - ????

Donderdag 4 augustus

Vandaag rustig wakker geworden, snel de deur open, helaas bewolkt en regen, maar warm is het wel dus we verruilen onze nacht kleding voor zomer kleding. Naar het ontbijt, daarna trekt het alweer een beetje open. Stig zegt dat dit allemaal komt door een storm uit Honduras, deze trekt over Guatemala en helaas dus ook over Monterrico. We doen het lekker rustig aan met het ontbijt. Aangezien het warm genoeg is nemen we allemaal een duik in het zwembad en gooien wat over met de bal. De regen is gestopt en de zon prikt er steeds meer doorheen. We besluiten naar het strand te lopen (jaja, 15 meter) het zand is gelukkig niet meer warm en de golven zijn ook wat aardiger geworden. Het water is echt lekker warm en ook nu is de stroming nog te sterk om te gaan zwemmen, dan maar uitdagen. We leggen onze slippers heel ver weg van de zee en rennen wat weg van de golven. Af en toe scheert er een pelikaan over de golven, echt net erboven en af en toe hebben ze geluk en pikken een visje uit de zee. Rond 13.30 uur tijd voor een snackje, volgens mijn weer-app gaat het rond 16.00 uur weer regenen, Stig kijkt omhoog en zegt rond 14.00 uur verwacht ik regen...... 13.55 uur regen! Vanmiddag gaan we voor onze hotelkamer zitten, lezen en kijken netflix. Gelukkig hebben we genoeg kunnen genieten van de zon. Er gebeurt verder niet veel deze middag. Rond 19.00 uur gaan we eten. Morgenvroeg staat er dus nog een activiteit op het programma maar Stig zegt dat het weer vannacht en morgen ochtend zo blijft dus we moeten maar gaan nadenken of we deze trip willen gaan maken. Ik zal jullie nu maar gaan vertellen wat het plan is, een boot tocht door de mangroven. Deze begint rond 5.15 uur, je kunt dan genieten van de zonsopgang, de vele vogels, uitzicht op de vulkanen rondom Antigua en de vele muskieten. Aangezien het bewolkt is en waarschijnlijk blijft besluiten we deze trip niet te maken dus de wekker hoeft niet af te gaan om 4.30 uur. Ondertussen zijn er andere Fransen en een familie uit de USA in het hotel aangekomen die wel deze trip gaan maken maar wij kunnen lekker blijven liggen morgenvroeg. Zo eindigt deze dag in Monterrico. Tot morgen Monterrico.

Vrijdag 5 augustus

Ik word rond 7.30 wakker en ben nieuwsgierig of we de juiste beslissing hebben genomen, snel de kop om de deur en yesssss het is zwaar bewolkt en lichte regen. We worden vandaag om 13.00 uur opgehaald. Rond 9.00 uur zitten we aan ons laatste ontbijt in Monterrico. Zienderogen klaart het weer op, de zon wil schijnen voor ons zodat we nog even kunnen zwemmen en liggen in de zon en ja hoor, Karel en Ruben kunnen nog even met de bal overgooien in het zwembad, en ik ga op een ligstoel liggen en nog snel een aflevering van Supernatural kijken. Om mijn fout met de leguaan te herstellen maak ik een foto van een vlinder (een hele gevaarlijke). De koffers zijn snel ingepakt, begin er handigheid in te krijgen na 4 hotels. We gaan rond 12.00 uur voor de laatste keer lunchen en worden dan rond 13.00 uur al opgehaald om te vertrekken. Bedankt Stig en Violeta, we hebben een paar heerlijke dagen gehad in jullie hotel. We hebben dezelfde chauffeur als die ons hier heeft gebracht. We stappen in de bus en gaan onderweg. De chauffeur moet vanmorgen gedacht hebben: “ik spuit mijn lekkerste aftershave op voor de familie Bierman”.... Verkeerd gedacht senor, bij de eerste bocht dringt deze goedkope aftershave mijn neus in, snel een slokje water en proberen om de komende 2 uur door mijn mond te ademen. Dominique heeft haar muziek weer op en kijkt naar buiten, Ruben valt in slaap, Karel praat met de chauffeur en ik doe mijn best niet aan die geur te denken. Dan rijden we rond 14.45 uur de voorstad van Guatemala City in, nu duurt het ongeveer nog 25 minuten. Dan opeens rijden we een file in, stapvoets achter elkaar aan, nee toch, geen file..... 25 minuten worden 40 minuten, 40 minuten worden 60 minuten, 60 minuten worden 90 minuten, 90 minuten worden uit eindelijk 120 minuten. Bij 60 minuten is mijn flesje water leeg en dat betekent dat mijn blaas vol is maar ja, dat gaat nu even niet, het probleem haalt mijn aandacht van de aftershave wel weg. We worden om 17.15 uur afgezegd bij het hotel. Karel belt gelijk met Victor want daar hebben we vanavond een afspraak mee. Victor zegt dat hij er nu aankomt en dat hij belt als hij er is, normaal gesproken duurt het 15 minuten. Snel gaan we naar onze hotelkamer, even opfrissen, vestjes aan en dan wachten maar. 15 minuten worden 30 minuten, 30 minuten worden 60 minuten, 60 minuten worden 90 minuten, 90 minuten worden 120 minuten.... om 19.20 uur staat Victor voor het hotel. Waarom is het zo druk Victor? Hij zegt dat iedereen de opening van de Olympische Spelen wil zien, nou dat gaat zo niet lukken, iedereen staat in de file.... Gelukkig wordt de drukte wat minder en rond 20.15 uur zet Victor ons af op de hoek van een straat, hij heeft Jason (zijn zoon) meegenomen, deze brengt ons lopend naar zijn huis en Victor parkeert ondertussen ergens zijn auto. We worden hartelijk verwelkomt door Carmen, je ruikt buiten de bbq al. Ondertussen hebben we ook wel trek gekregen. Jason heeft ook nog een grote zus, zij heet Rachel. Dominique en Ruben geven de cadeautjes die we hebben gekocht, Rachel pakt het gelijk uit in haar slaapkamer en Jason bewaart het voor later. Victor komt ondertussen ook thuis. We gaan aan tafel zitten. Het is heel bijzonder om binnen te kijken in een typisch Guatemalteeks huis en zijn ook heel vereerd dat we worden uitgenodigd. De nachos komen op tafel en Carmen heeft salsa gemaakt. Wij krijgen cola en voor Karel heeft hij Gallo gehaald. Daarna komt het vlees op tafel, soort biefstuk en een Guatemalteekse worst, lekker pittig. Carmen heeft nog pure de pappa gemaakt met jus en dan is het smullen geblazen. We kletsen en lachen en het is heel gezellig en vertrouwt. Jason heeft na het eten zijn cadeautjes ook uitgepakt en beide kinderen willen gelijk gaan verven (we hebben verfboek, verf, kwasten en wasco gekocht). Ruben heeft zijn bal aan Jason gegeven en de duikbril aan Rachel. We krijgen nog een lekkere bak cappuccino als besluit van Carmen. Dan brengen Victor en Jason ons om 22.30 uur terug naar het hotel, we knuffelen met Carmen en Rachel. De ouders van Victor wonen boven hem, ik zie zijn moeder kijken achter het raam, ik zwaai naar haar en ze komt naar beneden lopen. We verstaan elkaar niet maar we vinden het lief dat ze even gedag komt zeggen. Er is vorig jaar een heftige mudslide geweest in het dorp van Victor, gelukkig is zijn huis gespaard gebleven maar ruim 600 mensen hebben hierbij de dood gevonden.... Victor rijdt ons langs de straat/gebied waar het gebeurt is, het terrein is afgesloten omdat het te gevaarlijk is..... we zijn even stil en denken al die ruim 600 mensen die nooit gevonden zijn in de modder. Dan rijden we terug naar het hotel, deze rit duurt nu maar 15 minuten. We nemen afscheid van Victor en Jason en hopen hen ooit nog eens te zien, wellicht in Nederland. Bedankt lieve familie Estacuy Lopez voor deze bijzondere afsluiting in Guatemala.

Zaterdag 6 augustus

Vandaag is het dan echt zover, laatste uurtjes in Guatemala city. We gaan rond 8.30 uur ontbijten, heerlijk ontbijt buffet, voor iedereen wat wils: eieren, yoghurt, vers fruit, toast, kellogs, jam, kaas, vers sap zelfs flensjes met fruit, we eten onze buiken lekker vol. Ons vliegtuig naar Atlanta gaat om 13.01 uur, we informeren wanneer de schuttlebus gaat, deze gaat elk uur, we overleggen even en besluiten dan om de bus van 10.00 uur te nemen, snel naar boven en dan koffers naar beneden brengen en in de bus stappen. We zijn om 10.15 uur op vliegveld La Aurora. Als we naar de balie van Atlanta gaan zien we een hele lange rij, hier hebben we echt geen zin in maar ja, wat moet dat moet.... of toch niet.... We zien een priority rij en Karel gaat informeren of hij met zijn platinum kaart ingecheckt kan worden, natuurlijk zegt de medewerker en binnen 5 minuten zijn onze vier koffers ingecheckt en kunnen we door de douane. We eten nog wat kleins en om 12.45 uur mogen we boarden, het vliegtuig is iets te laat binnen gekomen dus we hebben enige vertraging. Er staat sky priority op onze tickets dus ook hier mogen we weer doorlopen. En dan wacht ons nog een verrassing, we zitten op rij 1A,B,C en D... dit blijkt dus business class te zijn. Wat een luxe! Vooral omdat we dit niet verwacht hadden. En dan om 13.15 uur is het zover, we taxiën naar de startbaan en 5 minuten later zien we Guatemala steeds kleiner en kleiner worden.


Mooi Guatemala, hartelijk dank voor het moois wat je ons 15 en 10 jaar geleden hebt gegeven en bedankt dat we weer zo hartelijk werden ontvangen. We hebben deze afgelopen 26 dagen het land kunnen aanraken, ruiken en beleven. Het land is voor altijd in ons hart gesloten, net zoals we dat bij onze kinderen hebben gedaan.

Karel, Monique, Dominique en Ruben