onze avonturen in Xela (= Quetzaltenango)
Blijf op de hoogte en volg Karel Monique Dominique Ruben
16 Juli 2016 | Guatemala, Quetzaltenango
Donderdag 14 Juli
Josh (amerikaan en getrouwd met een Guatemalteekse) kwam ons ophalen om 10.15. Hij was iets te laat omdat er een demonstratie aan de gang was van leraren in Guatemala city. De rit naar Xela zou ongeveer 4 uur duren en voerde over de Pan-American highway. Dit is een weg die helemaal van het noordelijkste puntje van Noord-Amerika tot aan het zuidelijkste puntje van Zuid Amerila loopt en dus ook dwars door Guatemala gaat.We zijn zelfs op het hoogste punt van deze highweg geweest, op 3000 m hoogte. In Guatemala noemen ze die plaats Alaska, omdat het er altijd koud is. In Xela aangekomen hebben we ons ingekwartierd in Hotel Modelo, midden in de stad. Het is een heel oud hotel, basic van opzet maar met aardige mensen. We zijn even de stad wezen verkennen en hebben kip gegeten bij Pollo Campero, een keten van kip restaurants in Guatemala. Geslapen in het hotel, maar wel last gehad van het verkeer in de stad, het gaat de hele nacht door en onze kamer ligt pal aan de weg.
Vrijdag 15 Juli
Het ontbijt was super, geserveerd door een Guatemalteeks vrouwtje in traditionele kledij. Karel heeft even een praatje gemaakt met de eigenaresse van het hotel, die fantastisch Engels spreekt. het hotel is al 3 generaties in de familie en bestaat nu 100 jaar. Om 8.30 opgehaald door chauffeur Jorge om naar de hotsprings (fuentes vergueres) te gaan. een ritje van ongeveer een uur dwars door de bergen en enkele dorpen waar je toch wel veel armoe ziet. Onderweg hebben we de vulkaan Sante Maria gezien, en zijn zig-zaggend omhoog gereden tussen allerlei kleine groenteveldjes hoog in de bergen met uien, kool, broccoli, wortels, rode bieten en radijs. De mensen waren er volop aan het werk, bezig met oogsten, wieden en wassen. Al deze groente is bedoeld voor export naar omliggende landen als Honduras El Salvador en Nicaragua. Ze rijden bijna allemaal in oude toyota pick up trucks geïmporteerd uit de USA, en deze zijn soms helemaal volgestouwd met groenten om naar de markt te brengen.
Bij de hotsprings het laatste stuk gelopen, waarbij opvalt dat door de hoogte je toch al snel kortademig wordt. Aangekomen zagen we 3 'vijvers' vol met groen water waar de damp vanaf kwam. Wij gingen erin en hebben heerlijk gebadderd. Het water kwam uit de rotsen lopen, en dit was heel erg warm ik denk zo'n graad of 80. Lekker 2 uurtjes gebadderd en toen weer terug naar Xela.
Zaterdag 16 juli
Vandaag worden we om 6.00 opgehaald door Carlos. Hij neemt ons meer naar de vulkaan de Chicabal. Bij de receptie staan 4 zakjes ontbijt voor ons klaar. Bepakt en bezakt stappen we het busje in. De heenreis duurt ongeveer 1 uur. We komen aan op een parkeerplaats en maken ons klaar voor de wandeling. We zien al gelijk een paar kolibries, prachtig om te zien. Daarna beginnen we aan de tocht meteen flinke klim, Karel en de kids lopen fluitend omhoog, ik loop in het tempo van een schildpad maar gelukkig wachten ze af en toe op mij. Carlos biedt mij zijn prikstok aan. Hier maak ik dan ook dankbaar gebruik van. Eerst moeten we over een kleine berg lopen om bij het start punt van de echte vulkaan beklimming te komen. Daarna is het nog zeker 1,5 uur lopen naar de top. We hadden gelezen dat deze vulkaan de makkelijkste was om te beklimmen, helaas kan Carlos dit niet bevestigen. Na Santa Maria is deze vulkaan de moeilijkste. Bij de top aangekomen zien we het kratermeer al liggen. Wauw, wat mooi! het is nog helemaal helder, maar al gauw zal het hele meer met mist bedekt zijn. Dat gebeurt iedere dag wanneer de temperatuur wat stijgt. Nu begint er een daling van 600 traptreden, nee helaas geen gelijke treden maar 600 verschillende. Klimmen was killing maar dalen! Er is vandaag ook een soort kerkdienst bij het meer. We worden ingehaald op de trap door 20 Guatemalteken die bijna rennend naar beneden gaan, in klederdracht jong en oud!! Het lange wachten wordt beloond, we zijn bij het meer. Carlos neemt ons mee het meer rond, deze wandeling duurt ongeveer 1 uur. Onderweg zien we een zeldzame vogel, de Quetzal. Het is helaas de Mexicaanse variant, deze is niet zo zeldzaam als de Guatemalteekse Quetzal maar toch is ook deze vogel erg bijzonder. De Quetzal neemt een duik in het water om te drinken of af te koelen en daar vliegt hij voor onze ogen weer de bomen in. Terwijl we rond het meer lopen maak ik een foto van Dominique, achter haar zie je razend snel mist op komen. De tweede foto die ik heb gemaakt, nog geen minuut later, zie je dat Dominique helemaal omringd is door de mist. Dit kan dus heel snel gaan. Het is nu een stuk koeler geworden, en we vervolgen de tocht om het meer. Na een uur gaan we beginnen aan de terugtocht. Nu geen 600 trappen maar een steil pad omhoog. Jaja, Karel en kids weer fluitend en ik met mijn prikstok erachteraan. 1,5 uur later stonden we weer terug bij de auto. Een ijsje hebben we wel verdiend. Rond 14.00 uur (22.00 uur Nederlandse tijd) waren we weer in het hotel. Morgen worden we rond 10.00 uur opgehaald om vanuit Xela naar Panajachel (spreek je uit als Panagasjel) te gaan. Hier verblijven we 6 nachten.
Tot het volgende verslag.
Karel, Monique, Dominique en Ruben
Josh (amerikaan en getrouwd met een Guatemalteekse) kwam ons ophalen om 10.15. Hij was iets te laat omdat er een demonstratie aan de gang was van leraren in Guatemala city. De rit naar Xela zou ongeveer 4 uur duren en voerde over de Pan-American highway. Dit is een weg die helemaal van het noordelijkste puntje van Noord-Amerika tot aan het zuidelijkste puntje van Zuid Amerila loopt en dus ook dwars door Guatemala gaat.We zijn zelfs op het hoogste punt van deze highweg geweest, op 3000 m hoogte. In Guatemala noemen ze die plaats Alaska, omdat het er altijd koud is. In Xela aangekomen hebben we ons ingekwartierd in Hotel Modelo, midden in de stad. Het is een heel oud hotel, basic van opzet maar met aardige mensen. We zijn even de stad wezen verkennen en hebben kip gegeten bij Pollo Campero, een keten van kip restaurants in Guatemala. Geslapen in het hotel, maar wel last gehad van het verkeer in de stad, het gaat de hele nacht door en onze kamer ligt pal aan de weg.
Vrijdag 15 Juli
Het ontbijt was super, geserveerd door een Guatemalteeks vrouwtje in traditionele kledij. Karel heeft even een praatje gemaakt met de eigenaresse van het hotel, die fantastisch Engels spreekt. het hotel is al 3 generaties in de familie en bestaat nu 100 jaar. Om 8.30 opgehaald door chauffeur Jorge om naar de hotsprings (fuentes vergueres) te gaan. een ritje van ongeveer een uur dwars door de bergen en enkele dorpen waar je toch wel veel armoe ziet. Onderweg hebben we de vulkaan Sante Maria gezien, en zijn zig-zaggend omhoog gereden tussen allerlei kleine groenteveldjes hoog in de bergen met uien, kool, broccoli, wortels, rode bieten en radijs. De mensen waren er volop aan het werk, bezig met oogsten, wieden en wassen. Al deze groente is bedoeld voor export naar omliggende landen als Honduras El Salvador en Nicaragua. Ze rijden bijna allemaal in oude toyota pick up trucks geïmporteerd uit de USA, en deze zijn soms helemaal volgestouwd met groenten om naar de markt te brengen.
Bij de hotsprings het laatste stuk gelopen, waarbij opvalt dat door de hoogte je toch al snel kortademig wordt. Aangekomen zagen we 3 'vijvers' vol met groen water waar de damp vanaf kwam. Wij gingen erin en hebben heerlijk gebadderd. Het water kwam uit de rotsen lopen, en dit was heel erg warm ik denk zo'n graad of 80. Lekker 2 uurtjes gebadderd en toen weer terug naar Xela.
Zaterdag 16 juli
Vandaag worden we om 6.00 opgehaald door Carlos. Hij neemt ons meer naar de vulkaan de Chicabal. Bij de receptie staan 4 zakjes ontbijt voor ons klaar. Bepakt en bezakt stappen we het busje in. De heenreis duurt ongeveer 1 uur. We komen aan op een parkeerplaats en maken ons klaar voor de wandeling. We zien al gelijk een paar kolibries, prachtig om te zien. Daarna beginnen we aan de tocht meteen flinke klim, Karel en de kids lopen fluitend omhoog, ik loop in het tempo van een schildpad maar gelukkig wachten ze af en toe op mij. Carlos biedt mij zijn prikstok aan. Hier maak ik dan ook dankbaar gebruik van. Eerst moeten we over een kleine berg lopen om bij het start punt van de echte vulkaan beklimming te komen. Daarna is het nog zeker 1,5 uur lopen naar de top. We hadden gelezen dat deze vulkaan de makkelijkste was om te beklimmen, helaas kan Carlos dit niet bevestigen. Na Santa Maria is deze vulkaan de moeilijkste. Bij de top aangekomen zien we het kratermeer al liggen. Wauw, wat mooi! het is nog helemaal helder, maar al gauw zal het hele meer met mist bedekt zijn. Dat gebeurt iedere dag wanneer de temperatuur wat stijgt. Nu begint er een daling van 600 traptreden, nee helaas geen gelijke treden maar 600 verschillende. Klimmen was killing maar dalen! Er is vandaag ook een soort kerkdienst bij het meer. We worden ingehaald op de trap door 20 Guatemalteken die bijna rennend naar beneden gaan, in klederdracht jong en oud!! Het lange wachten wordt beloond, we zijn bij het meer. Carlos neemt ons mee het meer rond, deze wandeling duurt ongeveer 1 uur. Onderweg zien we een zeldzame vogel, de Quetzal. Het is helaas de Mexicaanse variant, deze is niet zo zeldzaam als de Guatemalteekse Quetzal maar toch is ook deze vogel erg bijzonder. De Quetzal neemt een duik in het water om te drinken of af te koelen en daar vliegt hij voor onze ogen weer de bomen in. Terwijl we rond het meer lopen maak ik een foto van Dominique, achter haar zie je razend snel mist op komen. De tweede foto die ik heb gemaakt, nog geen minuut later, zie je dat Dominique helemaal omringd is door de mist. Dit kan dus heel snel gaan. Het is nu een stuk koeler geworden, en we vervolgen de tocht om het meer. Na een uur gaan we beginnen aan de terugtocht. Nu geen 600 trappen maar een steil pad omhoog. Jaja, Karel en kids weer fluitend en ik met mijn prikstok erachteraan. 1,5 uur later stonden we weer terug bij de auto. Een ijsje hebben we wel verdiend. Rond 14.00 uur (22.00 uur Nederlandse tijd) waren we weer in het hotel. Morgen worden we rond 10.00 uur opgehaald om vanuit Xela naar Panajachel (spreek je uit als Panagasjel) te gaan. Hier verblijven we 6 nachten.
Tot het volgende verslag.
Karel, Monique, Dominique en Ruben
-
17 Juli 2016 - 00:16
Trea:
Jeetje wat geweldig om te lezen wat jullie daar meemaken ! En de foto's... Jeetje wat super! De mist die zo snel op komt..... Bijzonder! Ik zou overigens die prikstok ook hard nodig hebben gehad hoor! ;-) xxx -
17 Juli 2016 - 17:05
Pauline En Hans En Ossie:
Mooie foto's! Amazing ! -
17 Juli 2016 - 22:15
Nine:
Mooie verhalen, prachtige foto's! Heerlijk om jullie zo te volgen.
Blijf genieten en veel plezier in Pana en omgeving .
-
18 Juli 2016 - 11:17
Tejo:
Hé, Monique! Dapper met je prikstok. Weet dat je lievelingszwager achter je staat! Het klinkt wel allemaal fantastisch mooi, met die vulkanen en op die hoogte. Geniet van jullie sprookjesreis -
18 Juli 2016 - 21:09
Desiree:
Hoi fam. Wat een mooi verhaal en wat een fantastische foto's! Ik kijk uit naar jullie volgende verslag. Groetjes Desiree -
19 Juli 2016 - 15:51
Vanessa:
Mooi om te lezen Monique! Geweldige reis maken jullie. Groetjes vanaf een zonnig Corsica! -
19 Juli 2016 - 15:51
Vanessa:
Mooi om te lezen Monique! Geweldige reis maken jullie. Groetjes vanaf een zonnig Corsica! -
19 Juli 2016 - 21:49
Marleen:
Vandaag is hier de Nijmeegse 4-daagde begonnen. Wandelen, met of zonder stok, in een temperatuur van 30 graden. Is volgend jaar misschien wel wat voor jou Monique.. Je bent al aardig in training! Heerlijk om je reisdagboek te lezen! En veelzeggende foto's! Dat is ook voor ons genieten!
Lieve groet, Peter en Marleen -
26 Juli 2016 - 08:39
Karel:
Als gevolg van de N4D had ik wat lees achterstand :-)
Is mooi om het zo met jullie te beleven. Foto's zijn weer prachtig.
Vooral de met die boom/ tak in het water!
Veel plezier nog!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
