laatste dagen in Panajachel
Blijf op de hoogte en volg Karel Monique Dominique Ruben
23 Juli 2016 | Guatemala, Panajachel
@iedereen,
Lieve allemaal,
Wij vinden het erg fijn om de berichtjes te lezen die jullie achterlaten. Wij verheugen ons er elke keer weer op. Voor een ieder die het Maya gezicht niet heeft kunnen ontdekken, Ruben heeft een foto gemaakt met een cirkel eromheen. De ‘Maya’ ligt op zijn rug, draai het beeld maar een kwartslag en je ziet het wel!
@opa en oma
Speciaal voor opa en oma, heel veel liefs van Dominique en Ruben.
Woensdag 20 juli
Vandaag worden we om 8.00 uur opgehaald door Carmen, de vrouw van Victor onze gids die we hebben ingehuurd. We gaan naar de ruïnes van Iximche (spreek uit als Ischimsje). Het is ongeveer 1,5 uur rijden. Nu ook weer een prachtige trip dwars door de bergen. Aangekomen bij de ruïnes ontmoeten we onze gids Melvin die alles gaat uitleggen over de Maya’s, hoe ze leefden en wat er allemaal gebeurde. Hij spreekt goed Engels. Dan gaan we het terrein op. Als eerste laat hij ons een plattegrond zien van de stad. De stad was bevolkt door 4 ‘royal families’ die allemaal een eigen plaza (plein) hadden. De belangrijkste familie had er zelfs 2. Rondom het plein waren 3 tempels, een voor de zon in het noorden, een voor de maan in het zuiden en 1 voor de wind in het oosten. Aan de westkant was het zogenaamde parlementsgebouw en/of het huis waar de senator (hoofd van de familie) woonde. In totaal woonden er maar 200 mensen binnen de stadsmuren en ongeveer 40.000 erbuiten. Het totale rijk was ongeveer 2000 vierkante kilometer groot. Binnen de muren werden markten gehouden en er was ook een klein stadion waar voetbal gespeeld werd. Voetbal in die tijd werd gespeeld met de knie en de heup, en de bal moest door een soort van hoepel geschoten worden, dan kreeg je een punt. Het publiek bestond enkel uit de royal family, het was niet voor het gewone volk. Er zijn nog goede ruïnes over van de eerste 3 plaza’s de rest is niet meer zichtbaar. Op de plaats waar de laatste plaza zich bevonden heeft worden nu Maya ceremonies opgevoerd. Dit gebeurt elke dag volgens de Maya kalender die maar 20 dagen omvat, elke dag kan er een ceremonie worden opgevoerd voor een bepaald onderwerp zoals de oogst, de liefde of je gezondheid. Lokale Maya's komen er nog steeds, stoken dan een vuur op waarin ze van alles verbranden/offeren zoals eieren, suiker, drank, kippen etc. Ook branden ze verschillende kaarsen waarbij elke kleur weer iets bijzonders betekend. Door de verbranding gaan de offers over in rook die naar de goden leidt. Op een gegeven moment klinkt er een harde klap: een van de eieren in het vuur explodeert! We bezoeken nog een klein museum waar enkele opgegraven stenen en urnen staan tentoongesteld. Op de terugweg eten we wat in een restaurant en bij terugkeer in Panajachel nodigen we Carmen uit voor een kop koffie. Daarna nemen we afscheid en moet Carmen nog 3 uur terug rijden naar huis. Victor, haar man, zal vanavond in Panajachel arriveren en ons morgen om 9.00 oppikken voor een tour naar de markt van Chichicastenango.
Donderdag 21 juli
Vandaag hebben we om 9.00 uur afgesproken met Victor. Hij komt al om 8.30 uur naar ons hotel en hij ontbijt met ons mee. Rond 9.30 uur rijden we richting Chichicastenango (Chichi). Het is weer een hele bochtige weg dwars door de bergen, net als de weg van de highway naar Panajachel die we nu elke dag moeten nemen, een fantastische weg maar verschrikkelijk stijl en bochtig. Victor is zelfstandig ondernemer. Hij rijdt al 11 jaar toeristen rond voor zichzelf en heeft daarvoor 8 jaar voor een hotel gewerkt om hetzelfde te doen. Ook is hij eigenaar van een sleepwagen, die hij heeft overgenomen van een groep Amerikaanse artsen die de auto gebruikt hebben om medicijnen en equipement naar Guatemala te brengen en de auto niet meer mee terug wilden nemen. Sleepwagen chauffeur is altijd een jongensdroom geweest van Victor, en dat werk doet hij tussen het toeren met de gasten door in de down time om altijd inkomsten te hebben. Hij weet dus erg veel te vertellen, erg interessant. Dichtbij ons hotel is er een hele hoge waterval die vanuit de bergen is ontstaan. We stoppen hier gelijk want hij zegt dat het vanmiddag wel eens kan regenen (en hij had gelijk, toen we er ‘s middags om 14.45 weer langs reden regende het). Onderweg stopt hij om fruit te kopen met ons. Heerlijke appels, pruimen, perziken, druiven en peren. Lekker smullen in de auto. Rond 11.00 uur rijden we Chichi binnen. Nu nog een parkeerplaats vinden. Victor rijdt langs een paar plaatsen maar alles zit vol. We rijden iets verder bij de markt vandaan en dan is het raak......een parkeerplaats. Hij laat zijn sleutel achter voor het geval de andere auto’s eerder weg willen, de garage/schuur staat namelijk proppievol. Dan lopen we naar de markt. Mooie kleuren, mooie mensen, mooie spullen! Monique wil graag een verse mango meenemen om onderweg te eten dus we kopen een mango. Victor wil ons meenemen naar een berg iets buiten de stad waar veel ceremonies worden gehouden. Het is ongeveer 1/2 uur lopen. Voordat we dat gaan doen eerst koffie bij een prachtig hotel in de stad. Koffie op, lopen maar.... nee nee dit keer zonder prikstok. Dominique en Monique blijven beneden wachten en de mannen gaan de berg op. Helaas waren ze net te laat voor de ceremonie, volgende keer beter. Onderweg kopen we nog even een ijsje en dan de auto weer in. We stoppen 15 minuten voor Panajachel (met uitzicht op het meer van Atitlan) en Victor maakt de mango voor ons schoon. Lekker hoor! Rond 16.00 uur zijn we weer in het hotel. We hebben Victor uitgenodigd om mee te gaan eten vanavond, dus rond 18.00 uur komt Victor naar ons hotel en gaan we uit eten bij het meer.
Vrijdag 22 juli
Vandaag haalt Victor ons om 9.00 uur op. Helaas voelt Monique zich niet lekker en passen we het programma aan. We rijden 10 minuten de bergen in en gaan naar een nationaal park waar je kan afdalen aan een kabel. Karel, Dominique en Ruben besluiten om de berg op te lopen en dan weer via de kabels af te dalen. Onderweg zien ze allerlei flora en fauna. Op de berg aangekomen vindt Ruben het toch wel heel erg hoog en eng. Karel besluit om weer naar beneden te lopen met Ruben en Dominique blijft alleen achter. Hoe het komende uur gegaan is weet alleen Dominique dus daarom schrijft ze nu een stukje:
Voor dat we gingen afdalen was er een Amerikaan die Spaans sprak. Papa vroeg of hij samen met Ruben mochten afdalen want Ruben durfde niet alleen. Helaas mocht papa niet samen met Ruben maar er kon wel een begeleider samen met Ruben. papa zei dat ik gewoon kon gaan dus ik daalde af. Ik keek tijdens de daling naar links en zag het blauwe hotel en het meer met de vulkanen eromheen. Nadat ik veilig was aangekomen aan de andere kant van de berg deed de begeleider mijn ‘daal tuig’ af en ik liep een stuk verder zodat ik kon zien of Ruben en Papa er aan kwamen. Ik zag drie andere mensen en liep weer verder. Toen ik aankwam bij de volgende daal punt kwam ik de Amerikanen weer tegen en de moeder stak haar duim op en zei dat Ruben niet durfde en dat ze waarschijnlijk terug waren gelopen. We daalde zeven keer af en bij de laatste afdaling stond Victor er met een camera om een foto te maken want dat had mama blijkbaar gevraagd voordat ze weer terug ging naar het hotel. Ik kon nog een obstakel doen maar m’n linker zij begon pijn te doen omdat het tuig om m’n middel in m’n zij stak dus ik legde uit tegen de Amerikaanse moeder dat ik gelijk weer naar huis ging.
THE END
Om 13.30 kwamen waren ze terug bij het hotel. Ik had ondertussen lekker geslapen en voelde me weer wat beter. Karel en Ruben hebben nog even lekker gezwommen en om 15.00 uur gingen we de stad in om iets te eten. Daarna weer terug naar het hotel en buiten op de elektronica gezeten. Om 18.30 uur liepen we voor de laatste keer de stad in om te dineren. We hebben gekozen voor een authentiek Guatemalteeks restaurant. Er was live muziek (3 dames op de marimba) en we hebben allemaal heerlijk gegeten. Daarna nog bij een koffie bar koffie gedronken en toen weer terug naar het hotel. Morgen worden we om 15.00 uur opgehaald om ons volgende hotel op te zoeken. We gaan naar Antigua, een vertrouwde stad voor ons allemaal! Hebben er zin in!
Liefs,
familieBierman.waarbenjij.nu
Lieve allemaal,
Wij vinden het erg fijn om de berichtjes te lezen die jullie achterlaten. Wij verheugen ons er elke keer weer op. Voor een ieder die het Maya gezicht niet heeft kunnen ontdekken, Ruben heeft een foto gemaakt met een cirkel eromheen. De ‘Maya’ ligt op zijn rug, draai het beeld maar een kwartslag en je ziet het wel!
@opa en oma
Speciaal voor opa en oma, heel veel liefs van Dominique en Ruben.
Woensdag 20 juli
Vandaag worden we om 8.00 uur opgehaald door Carmen, de vrouw van Victor onze gids die we hebben ingehuurd. We gaan naar de ruïnes van Iximche (spreek uit als Ischimsje). Het is ongeveer 1,5 uur rijden. Nu ook weer een prachtige trip dwars door de bergen. Aangekomen bij de ruïnes ontmoeten we onze gids Melvin die alles gaat uitleggen over de Maya’s, hoe ze leefden en wat er allemaal gebeurde. Hij spreekt goed Engels. Dan gaan we het terrein op. Als eerste laat hij ons een plattegrond zien van de stad. De stad was bevolkt door 4 ‘royal families’ die allemaal een eigen plaza (plein) hadden. De belangrijkste familie had er zelfs 2. Rondom het plein waren 3 tempels, een voor de zon in het noorden, een voor de maan in het zuiden en 1 voor de wind in het oosten. Aan de westkant was het zogenaamde parlementsgebouw en/of het huis waar de senator (hoofd van de familie) woonde. In totaal woonden er maar 200 mensen binnen de stadsmuren en ongeveer 40.000 erbuiten. Het totale rijk was ongeveer 2000 vierkante kilometer groot. Binnen de muren werden markten gehouden en er was ook een klein stadion waar voetbal gespeeld werd. Voetbal in die tijd werd gespeeld met de knie en de heup, en de bal moest door een soort van hoepel geschoten worden, dan kreeg je een punt. Het publiek bestond enkel uit de royal family, het was niet voor het gewone volk. Er zijn nog goede ruïnes over van de eerste 3 plaza’s de rest is niet meer zichtbaar. Op de plaats waar de laatste plaza zich bevonden heeft worden nu Maya ceremonies opgevoerd. Dit gebeurt elke dag volgens de Maya kalender die maar 20 dagen omvat, elke dag kan er een ceremonie worden opgevoerd voor een bepaald onderwerp zoals de oogst, de liefde of je gezondheid. Lokale Maya's komen er nog steeds, stoken dan een vuur op waarin ze van alles verbranden/offeren zoals eieren, suiker, drank, kippen etc. Ook branden ze verschillende kaarsen waarbij elke kleur weer iets bijzonders betekend. Door de verbranding gaan de offers over in rook die naar de goden leidt. Op een gegeven moment klinkt er een harde klap: een van de eieren in het vuur explodeert! We bezoeken nog een klein museum waar enkele opgegraven stenen en urnen staan tentoongesteld. Op de terugweg eten we wat in een restaurant en bij terugkeer in Panajachel nodigen we Carmen uit voor een kop koffie. Daarna nemen we afscheid en moet Carmen nog 3 uur terug rijden naar huis. Victor, haar man, zal vanavond in Panajachel arriveren en ons morgen om 9.00 oppikken voor een tour naar de markt van Chichicastenango.
Donderdag 21 juli
Vandaag hebben we om 9.00 uur afgesproken met Victor. Hij komt al om 8.30 uur naar ons hotel en hij ontbijt met ons mee. Rond 9.30 uur rijden we richting Chichicastenango (Chichi). Het is weer een hele bochtige weg dwars door de bergen, net als de weg van de highway naar Panajachel die we nu elke dag moeten nemen, een fantastische weg maar verschrikkelijk stijl en bochtig. Victor is zelfstandig ondernemer. Hij rijdt al 11 jaar toeristen rond voor zichzelf en heeft daarvoor 8 jaar voor een hotel gewerkt om hetzelfde te doen. Ook is hij eigenaar van een sleepwagen, die hij heeft overgenomen van een groep Amerikaanse artsen die de auto gebruikt hebben om medicijnen en equipement naar Guatemala te brengen en de auto niet meer mee terug wilden nemen. Sleepwagen chauffeur is altijd een jongensdroom geweest van Victor, en dat werk doet hij tussen het toeren met de gasten door in de down time om altijd inkomsten te hebben. Hij weet dus erg veel te vertellen, erg interessant. Dichtbij ons hotel is er een hele hoge waterval die vanuit de bergen is ontstaan. We stoppen hier gelijk want hij zegt dat het vanmiddag wel eens kan regenen (en hij had gelijk, toen we er ‘s middags om 14.45 weer langs reden regende het). Onderweg stopt hij om fruit te kopen met ons. Heerlijke appels, pruimen, perziken, druiven en peren. Lekker smullen in de auto. Rond 11.00 uur rijden we Chichi binnen. Nu nog een parkeerplaats vinden. Victor rijdt langs een paar plaatsen maar alles zit vol. We rijden iets verder bij de markt vandaan en dan is het raak......een parkeerplaats. Hij laat zijn sleutel achter voor het geval de andere auto’s eerder weg willen, de garage/schuur staat namelijk proppievol. Dan lopen we naar de markt. Mooie kleuren, mooie mensen, mooie spullen! Monique wil graag een verse mango meenemen om onderweg te eten dus we kopen een mango. Victor wil ons meenemen naar een berg iets buiten de stad waar veel ceremonies worden gehouden. Het is ongeveer 1/2 uur lopen. Voordat we dat gaan doen eerst koffie bij een prachtig hotel in de stad. Koffie op, lopen maar.... nee nee dit keer zonder prikstok. Dominique en Monique blijven beneden wachten en de mannen gaan de berg op. Helaas waren ze net te laat voor de ceremonie, volgende keer beter. Onderweg kopen we nog even een ijsje en dan de auto weer in. We stoppen 15 minuten voor Panajachel (met uitzicht op het meer van Atitlan) en Victor maakt de mango voor ons schoon. Lekker hoor! Rond 16.00 uur zijn we weer in het hotel. We hebben Victor uitgenodigd om mee te gaan eten vanavond, dus rond 18.00 uur komt Victor naar ons hotel en gaan we uit eten bij het meer.
Vrijdag 22 juli
Vandaag haalt Victor ons om 9.00 uur op. Helaas voelt Monique zich niet lekker en passen we het programma aan. We rijden 10 minuten de bergen in en gaan naar een nationaal park waar je kan afdalen aan een kabel. Karel, Dominique en Ruben besluiten om de berg op te lopen en dan weer via de kabels af te dalen. Onderweg zien ze allerlei flora en fauna. Op de berg aangekomen vindt Ruben het toch wel heel erg hoog en eng. Karel besluit om weer naar beneden te lopen met Ruben en Dominique blijft alleen achter. Hoe het komende uur gegaan is weet alleen Dominique dus daarom schrijft ze nu een stukje:
Voor dat we gingen afdalen was er een Amerikaan die Spaans sprak. Papa vroeg of hij samen met Ruben mochten afdalen want Ruben durfde niet alleen. Helaas mocht papa niet samen met Ruben maar er kon wel een begeleider samen met Ruben. papa zei dat ik gewoon kon gaan dus ik daalde af. Ik keek tijdens de daling naar links en zag het blauwe hotel en het meer met de vulkanen eromheen. Nadat ik veilig was aangekomen aan de andere kant van de berg deed de begeleider mijn ‘daal tuig’ af en ik liep een stuk verder zodat ik kon zien of Ruben en Papa er aan kwamen. Ik zag drie andere mensen en liep weer verder. Toen ik aankwam bij de volgende daal punt kwam ik de Amerikanen weer tegen en de moeder stak haar duim op en zei dat Ruben niet durfde en dat ze waarschijnlijk terug waren gelopen. We daalde zeven keer af en bij de laatste afdaling stond Victor er met een camera om een foto te maken want dat had mama blijkbaar gevraagd voordat ze weer terug ging naar het hotel. Ik kon nog een obstakel doen maar m’n linker zij begon pijn te doen omdat het tuig om m’n middel in m’n zij stak dus ik legde uit tegen de Amerikaanse moeder dat ik gelijk weer naar huis ging.
THE END
Om 13.30 kwamen waren ze terug bij het hotel. Ik had ondertussen lekker geslapen en voelde me weer wat beter. Karel en Ruben hebben nog even lekker gezwommen en om 15.00 uur gingen we de stad in om iets te eten. Daarna weer terug naar het hotel en buiten op de elektronica gezeten. Om 18.30 uur liepen we voor de laatste keer de stad in om te dineren. We hebben gekozen voor een authentiek Guatemalteeks restaurant. Er was live muziek (3 dames op de marimba) en we hebben allemaal heerlijk gegeten. Daarna nog bij een koffie bar koffie gedronken en toen weer terug naar het hotel. Morgen worden we om 15.00 uur opgehaald om ons volgende hotel op te zoeken. We gaan naar Antigua, een vertrouwde stad voor ons allemaal! Hebben er zin in!
Liefs,
familieBierman.waarbenjij.nu
-
23 Juli 2016 - 06:47
Diana:
Hallo, Wat een leuke verhalen schrijven jullie. Heb nu zelf ook zin om Guatemala nog eens te bezoeken.
Fijne dagen in Antigua. Zal wel lukken daar.
Cheerio
-
23 Juli 2016 - 08:09
Trea:
Hoi Biermannetjes! Het is een feest om elke keer jullie dag verslagen te mogen meelezen! Ontzettend leuk om op deze manier mee te reizen! Het Maya deel komt me inderdaad heel bekend voor, we hebben zelf vorig jaar Coba (mexico) bezocht en dat komt zeker overeen. Nou die afdaling had ik ook niet gedurfd hoor! -
23 Juli 2016 - 08:11
Thijs En Yvonne :
Dag skatties, wat een mooi beschrijvend verslag van het bezoek aan de Maya ruïne. Met informatie die we nog niet wisten. Blij om te lezen dat het weer beter gaat Monie! En wat grappig om te lezen dat jullie gids de sleutels in de geparkeerde auto laat voor het geval de andere auto's weg moeten! En wat dapper van Do dat zij de afdaling durfde! En fijn dat Ruben en Karel lekker gezwommen hebben in het meer. We zien alweer uit naar het verslag over Antigua! Veel liefs van ons! -
23 Juli 2016 - 08:59
Gryt Terpstra:
Schitterende verhalen! Even terug in het prachtige Panacahel..............ruik zie en proef het weer door jullie verhalen. Geniet van jullie tijd in dit schitterende land. Liefs van ons. -
23 Juli 2016 - 08:59
Marleen:
Wauw! Wat ontzettend gaaf zo'n afdaling. Super knap dat je dat gedaan hebt Dominique. Ik geloof niet dat ik dat zou durven... Jammer dat jij, Monique, je niet lekker voelde. Dat is nooit fijn, maar zeker niet als je op vakantie bent... Was de mango wel goed? Ook leuk om te lezen dat ook de vrouw vd chauffeur een taak heeft in de rondreis ( een waar familiebedrijf). En dan die prachtig gekleurde foto's en het Maya gezicht: Schitterend!
Hier is het nog steeds heerlijk weer. Morgen komen Mirjam en Wouter de tuin van Peter bekijken en gaan we daar lekker bbq-en. We zullen het glas op jullie prachtige reis heffen. Tot het volgende verslag.
Lieve groet, Peter en Marleen -
23 Juli 2016 - 09:25
Nine :
En de mooie verhalen gaan maar door! Wat een belevenissen allemaal. Prachtig .
Goede reis naar Antigua! -
23 Juli 2016 - 13:36
Esther:
Hallo,
Opa kwam net al bij me, Heb je het reisverslag al gelezen? Dus bij deze ....
Wat beleven jullie mooie dingen zeg. We genieten enorm met zijn allen van jullie reisverslagen.
Heel veel plezier nog en ik volg jullie op de voet.
Groetjes en een paar stevige knuffels liefs Esther -
23 Juli 2016 - 14:38
Oma:
lieve allemaal,
hier is alles goed.
oma -
23 Juli 2016 - 16:37
Annelies:
Hallo lieve mensen,
Wat een prachtige avonturenreis zijn jullie begonnen. Schitterende verhalen en zo leuk om te lezen vooral ook met de foto's erbij. Spannende tochten maken jullie!
Heel veel plezier. Groetjes -
23 Juli 2016 - 20:30
Joan:
Leuk dat jij zo beeldend en echt met sfeer schrijft Monique, alsof we het zelf een beetje meemaken!
En wat een mooie foto's weer zeg! Die van jullie vier bij de waterval is ook leuk. Zo te zien hebben jullie het erg naar jullie zin! Enjoy :-)!! Gr Joan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
