hele andere wereld

Maandag 1 augustus

Vandaag worden we om 9.00 opgehaald, het is dan echt zover we gaan Antigua verlaten. De 1 na laatste stop in Guatemala is Monterrico. Dit is een plaatsje aan de Pacific Ocean. We horen van verschillende Guatemalteken dat ze dit gebied veel te warm vinden, de gemiddelde temperatuur van de afgelopen weken was 24 graden maximaal, in Monterrico is het gemiddeld 35 graden..... Onderweg kunnen we de Vulcano Fuego goed zien, je ziet de lava nog gloeien. We komen door allerlei kleine dorpjes en we rijden lekker met de ramen open. Opeens draaien we een snelweg op, de Pacific Highway, de chauffeur sluit de ramen en vraagt of het goed is dat we nu met de airco aan rijden.... waarom?? Nou dat merken we nog geen kwartier later, je voelt gewoon dat het warmer en drukkender wordt buiten, de omgeving wordt vlakker en vlakker met palm bomen, heel veel suikerriet en de mensen die we zien dragen geen felle kleuren meer maar korte broeken, jurkjes en hoeden, veel hoeden! Na ongeveer een uur rijden we de snelweg af en rijden door allerlei kleine dorpjes, hier ook geen felle kleuren meer en in plaats van kraampjes met felle kleuren zijn het kraampjes met bikini’s, korte broeken en strand jurkjes. Om 11.15 uur rijden we een zandweg op en zien de Pacific Ocean aan onze linker kant, dikke schuimkoppen steken boven het ZWARTE zand strand uit!!! We draaien een dirty road op (slechte zandweg op) en rijden ongeveer 500 meter tussen leegstaande panden door. Opeens stopt de chauffeur voor een op het eerste gezicht niet zo mooi hotel, Atelie del Mar, en we kijken elkaar aan..... Karel helpt de chauffeur met de koffers en ik ga naar de receptie. Er komt een wat oudere man naar mij toe die heel zacht spreekt en vraagt Spaans of Engels... ik zeg Engels graag. Hij verwelkomt ons, hij heet Stig en is de eigenaar samen met zijn vrouw Violeta. Stig is geboren in zweden, maar is daarna verhuisd naar Finland, hij is dus Fins. Karel staat ondertussen naast me. Stig zegt dat onze kamer in dit gebouw zit maar vraagt of we misschien een hotelkamer aan het zwembad willen hebben, ja graag... Het wordt nummer 11, we krijgen de sleutel en er loopt iemand met ons mee. Dan opeens zien we de achterkant van het hotel.... prachtig groot zwembad en grote tuin met veel bomen, bloemen en we horen de vogels. Tegelijkertijd vliegen er een stuk of 15 pelikanen over en maken we onze hotelkamer open. Heerlijk 3 bedden, een grote badkamer. Voor onze kamer staan 4 stoelen en een tafel en nog geen 3 stappen verder begint het zwembad. O ik vergeet een belangrijk iets: super WIFI. Om 11.30 uur liggen we al in het zwembad want het is hier toch wel erg broeierig, heerlijk dit water. Het is heel stil in het hotel, buiten ons is er nog een Frans stel in het hotel dus er zijn maar 6 gasten, lekker rustig! We lopen om 14.30 uur naar de overkant en binnen 2 minuten zien we het strand, ZWART en HEET. Karel heeft schoenen aan maar wij lopen op onze slippertjes..... au au au au au, dan zijn we gelukkig aan de zee, wauw wat een hoge golven. Stig heeft ons gewaarschuwd dat we niet het water in moeten gaan, de golven zijn te hoog en de stroming trekt je mee de zee in.... we doen onze slippertjes uit en dagen de golven uit, dan opeens komt er een grote boze golf en die neemt mijn geweldige bling bling slippertjes mee de zee in, paniek, mijn mooie slippertjes..... gelukkig komt 1 slipper al heel snel weer terug en Dominique kan ‘ m voor me redden. Nu nummer 2 nog.... ja daar drijft ‘ie, snel pak ‘m, maar de zee werkt niet mee, weer een grote boze golf die mijn slipper mee sleurt en dat gaat zo een paar minuten door tot Ruben zich er mee gaat bemoeien en opeens is ook slippertje nummer 2 gered!! Ik blij, iedereen blij. Vanaf nu houden we ons schoenen vast en dagen de golven nog een beetje uit, nee we besluiten niet te gaan zwemmen en weer terug te gaan naar het zwembad. Nog lekker gegeten in het restaurant en toen vroeg naar bed. Tot morgen Monterrico.


Dinsdag 2 augustus

Om 8.30 uur naar het ontbijt. Lekker gegeten en langzaam wennen aan het warme weer. Vandaag tot 19.30 uur geen activiteiten, beetje ontbijten, lezen, zwemmen, zonnen, slapen, eten, drinken en natuurlijk een ijsje eten. Om 19.30 uur worden we opgehaald bij het hotel voor een schildpadden wandeling. We lopen 3 kilometer langs de kust in het pikkedonker heen en weer terug. In deze tijd komen hier reuze schildpadden hun eieren leggen, er is geen garantie dat je iets gaat zien maar een wandeling van twee uur in het donker aan de kust is al een avontuur. We worden opgehaald door een medewerker van het schildpadden uitbroed centrum. Vanaf het moment dat de schildpadden aan land komen wordt er elke avond gelopen langs het strand, er worden helaas heel veel eieren gestolen en doorverkocht. Als we op het strand komen worden we de hele tijd ingehaald door mensen op een quad die het strand op en neer afrijden op zoek naar eieren. Het centrum koopt de eieren weer terug van deze mensen en brengen ze naar het uitbroedcentrum. Hier worden de eieren uitgebroed in 50 dagen, 92 % komt uit. Een volwassen schilpad is ongeveer 90 cm lang en weegt ongeveer 70 kilo. Gelukkig laten de mensen met die quads de schilpad met rust. Wij zijn er niet helemaal achter gekomen hoeveel ze betalen voor een nest (ongeveer 18 eieren) maar ze vertelden ons dat ze bij het uitbroedcentrum de beste prijs betalen. Maar goed, ons schildpadden avontuur begon dus rond 19.30 uur, we konden kiezen om stevige schoenen te dragen of slippertjes en dan op blote voeten over het zand. Karel kiest voor stevige schoenen en wij drieën kiezen voor slippertje. Als we op het strand komen is het echt pikkedonker. Het enige wat we horen is het gebulder van de zee en bliksemflitsen in de verte op zee en lampen van een paar huizen aan het strand. Ik doe stoer mijn slippertjes uit maar vind het zo eng wat ik voel aan mijn voeten dat ik ze snel weer aan doe, Dominique en Ruben laten hun slippers ook aan. In het begin is het best lastig lopen, je ziet niet waar je loopt en de gids loopt behoorlijk stevig door. Er is ook een student bij die redelijk Engels spreekt. We lopen en lopen en worden dus steeds ingehaald door quads. De gids schijnt af en toe met zijn zaklamp. Na 3 kilometer stopt hij, helaas geen geluk de heenweg, even uitrusten en dan weer 3 kilometer terug. Het begint op zee steeds harder te bliksemen, mooi om te zien, het is ook helder dus de sterren staan te stralen aan de hemel..... en toen waren de 3 kilometer weer om en helaas geen schildpadden gezien. De gids zegt we kunnen even 5 minuten rusten en dan nog 3 kilometer de andere kant oplopen........ hadden we maar niet opgeschept dat we 2 vulkanen hebben beklommen..... we bedanken hem voor het aanbod maar het is goed geweest, we hebben een heerlijke wandeling gehad en besluiten weer naar ons hotel te gaan. Snel onze voeten afspoelen anders ligt ons hele bed onder het zwarte zand strand en dan ons bed in, we zijn kapot. Morgen gelukkig weer een day-off en dan, dat vertel ik lekker nog niet.


Woensdag 3 augustus (#je zou maar jarig zijn vandaag en 27 worden)

Vandaag ging om 6.30 uur de wekker van Karels telefoon, hij is vergeten ‘m uit te zetten, slaapdronken klimt hij uit bed, zet dat “£($*&(“*£&£($& uit en klimt weer terug. Iedereen wordt wakker dus de wekker werkt goed maar we zijn nog zo moe, we vallen ook weer in slaap om vervolgens rond 8.30 uur wakker te worden. Er komt geen zon door de kieren dus ik ben nieuwsgierig en steek mijn kop om de deur, he bewolkt, wat is dat nou !!! We kleden ons rustig aan en lopen rond 9.15 naar het restaurant, er is dan wel geen zon maar het is fucking warm..... we bestellen allemaal wat toast met jam want door de warmte hebben we geen honger. Ondertussen wordt onze kamer schoongemaakt. Als ze klaar zijn leggen we onze spullen in de kamer en plonsen in het water, mmmmm dit is het enige wat helpt tegen de warmte. Als ik op mijn heerlijke ligbed ligt zie ik opeens 1 van de katten van Stig en Violeta die via een stoel iets probeert te pakken, hij slaat hevig heen en weer met zijn staart en duikt de struiken in, dan zie ik opeens een grote leguaan uit de struiken springen en neemt een duik in het zwembad en springt er ook weer uit, ik sta oog in oog met de leguaan, ik had ‘m maandag ook al gezien, toen was hij iets aan het doen en ik kwam hem storen, hij dacht vast daar is die grote vrouw weer.... ik jump mijn ligbed af, Karel komt ondertussen ook kijken, de leguaan rent weg een andere struik in. Karel zegt: waarom heb je geen foto gemaakt in plaats van weg te rennen, ja duh, ik moest eerst mezelf in veiligheid brengen. De kat komt teleurgesteld de struiken uit rollen, zijn plannetje is vandaag mislukt. Het blijft de hele dag een beetje bewolkt en de zon prikt er af en toe doorheen, we zwemmen en dobberen lekker in het zwembad en gooien wat over met de bal. Rond 15.30 uur begint het behoorlijk bewolkt te raken en om 16.30 uur komt Stig naar ons toelopen. We hadden morgenochtend vroeg een activiteit gepland maar hij zegt dat het beter is om deze af te zeggen, er komt een storm aan en ze weten niet hoe deze zich gaat ontwikkelen, misschien buigt hij af maar ik zit nu buiten deze blog te typen en ik zie nog geen afbuiging. Karel neemt het zekere voor het onzekere en onze activiteit wordt verplaatst naar vrijdag morgen. De lucht wordt steeds donkerder om ons heen en overal zie je bliksemflitsen en het rommelt continue. Je voelt dat er meer wind komt maar de temperatuur is nog steeds fucking warm, we lopen de hele dag met zo’n zweetsnor. Om 18.15 uur toch maar een hapje eten, dit keer is het sopa de pollo, erg lekker, het lijkt zelfs op mijn eigengemaakte kippensoep. Dan gaan we om 19.45 uur terug naar onze kamer, het regent nog steeds maar het gerommel gaat steeds verder weg, je hoort nu het gebonk van de golven weer boven het gerommel uitkomen. Je wordt moe van dit weer, we gaan lekker slapen. Tot morgen Monterrico.