Santo Domingo Xenacoj
Blijf op de hoogte en volg Karel Monique Dominique Ruben
29 Juli 2016 | Guatemala, Santo Domingo Xenacoj
Vrijdag 29 juli
Rond 7.30 uur rustig wakker worden, douchen en om 8.15 uur zitten we aan de ontbijt tafel, net zoals de afgelopen 16 dagen hoef ik weer niks te doen voor het ontbijt, ik begin er langzamerhand aan te wennen. We bestellen alle vier ons eten en drinken koffie en/of thee. Rond 9.10 uur zien we Victor bij de receptie. Ik heb van Suzan een whapsapp ontvangen dat de Vulcano Fuergo is uitgebarsten! Wauw als het helder is kun je de lava zien stromen vanuit Antigua. Karel vraag dus aan Victor of we richting de Vulcano Fuego kunnen rijden. Natuurlijk kan dat.... Helaas is de top bedekt door stoom en/of as dus we kunnen de lava (nog) niet zien. Misschien eind van de dag zegt Victor, als de stoom/as is neergedaald, wordt vervolgd. Vandaag gaan we naar SANTO DOMINGO XENACOJ, het geboortedorp van Dominique. Ze vindt het best spannend, en dat snappen we ook. Dominique hoopt dat haar dorp wat rustiger is dan het dorp van Ruben, hier was heel veel verkeer en waren er heel veel mensen.... we gaan het over 1 uur zien. Victor maakt een rondje (vanuit Antigua een U-bocht) dus de heenweg is niet gelijk aan de terugweg, zo probeert hij ons Guatemala te laten zien. Onderweg weer prachtige natuur en de tijd gaat snel. We zien een bordje afslag: SANTO DOMINGO XENACOJ, Victor verlaat de grote weg. Nu kan het niet lang meer duren. Hij vertelt dat het dorp vooruit is gegaan de afgelopen jaren, er gaat nu een mooie betonnen weg naar toe, berg op en dan weer berg af. Dan zien we het bordje: SANTO DOMINGO XENACOJ, tuurlijk wil Dominique op de foto (kijk haar eens stralen!). We gaan de berg nog verder af en komen aan in het dorp. Aan de voorkant is er een poort gemaakt met een slagboom. Deze staat altijd open behalve als er iets gebeurt in het dorp, dan gaat de slagboom dicht en wordt de ‘boef’ gezamenlijk door het hele dorp opgespoord en gegrepen en ja wat er dan met hem/haar gebeurd..... Victor verteld dat dit een heel vredig dorp is waar de mensen zeer sociaal met elkaar omgaan maar maak ze niet boos haha. Hij kan zijn auto gewoon ergens parkeren aan de kant van de straat. Zodra we de auto verlaten voel je het ook, iedereen groet je op straat. Er is geen enkele toerist dus we vallen wel op, althans Karel en Monique. We lopen een beetje door de straten, er is elke dag markt. Het dorp bereidt zich voor op de jaarlijkse dorpsfeesten en daarom is er een kermis opgebouwd. We komen een soort kraam tegen met een voetbal spel erin. Ruben en Victor willen graag een balletje spelen, uit eindelijk is het Karel/Ruben vs Dominique/Victor, de stand wordt 4-2 voor Dominique/Victor. Sommige vrouwen raken mij aan alsof ze iets willen zeggen/vragen..... Jeetje, we voelen ons speciaal om hier te mogen lopen met twee prachtige kinderen. (Niet janken zou mijn vader nu hebben gezegd, ik hoor het ‘m zeggen). We drinken nog koffie, cola en kopen bij een stalletje kleine bananen. Dan natuurlijk nog een ijsje (begint bijna een ritueel te worden), deze kopen we waar ze ook tortilla's maken en verkopen. We kijken bij verschillende bedrijfjes binnen zoals o.a. een smederij en een timmermanszaak, om met iedereen even een vriendelijk praatje maken, echt iedereen is hier zo vriendelijk! Dan stappen we om 12.15 uur de auto weer in. Onderweg probeert Victor nog bij een rozenkwekerij te stoppen voor een rondleiding maar de opzichter heeft contact gehad met de super opzichter en we krijgen geen toestemming om rond te kijken, helaas. Rond 13.30 uur zet Victor ons weer af. De kinderen wilden het zwembad nog even in maar het begint te regenen en te onweren dus dan maar relaxed op de elektronica. Karel zitten lekker te lezen op de ipad en ik schrijf deze blog. De afgelopen twee dagen waren bijzonder, een geboorteplaats op papier heeft nu een gezicht gekregen, we hebben het kunnen zien, voelen en ruiken, deze reis kan niet meer stuk.
Rond 7.30 uur rustig wakker worden, douchen en om 8.15 uur zitten we aan de ontbijt tafel, net zoals de afgelopen 16 dagen hoef ik weer niks te doen voor het ontbijt, ik begin er langzamerhand aan te wennen. We bestellen alle vier ons eten en drinken koffie en/of thee. Rond 9.10 uur zien we Victor bij de receptie. Ik heb van Suzan een whapsapp ontvangen dat de Vulcano Fuergo is uitgebarsten! Wauw als het helder is kun je de lava zien stromen vanuit Antigua. Karel vraag dus aan Victor of we richting de Vulcano Fuego kunnen rijden. Natuurlijk kan dat.... Helaas is de top bedekt door stoom en/of as dus we kunnen de lava (nog) niet zien. Misschien eind van de dag zegt Victor, als de stoom/as is neergedaald, wordt vervolgd. Vandaag gaan we naar SANTO DOMINGO XENACOJ, het geboortedorp van Dominique. Ze vindt het best spannend, en dat snappen we ook. Dominique hoopt dat haar dorp wat rustiger is dan het dorp van Ruben, hier was heel veel verkeer en waren er heel veel mensen.... we gaan het over 1 uur zien. Victor maakt een rondje (vanuit Antigua een U-bocht) dus de heenweg is niet gelijk aan de terugweg, zo probeert hij ons Guatemala te laten zien. Onderweg weer prachtige natuur en de tijd gaat snel. We zien een bordje afslag: SANTO DOMINGO XENACOJ, Victor verlaat de grote weg. Nu kan het niet lang meer duren. Hij vertelt dat het dorp vooruit is gegaan de afgelopen jaren, er gaat nu een mooie betonnen weg naar toe, berg op en dan weer berg af. Dan zien we het bordje: SANTO DOMINGO XENACOJ, tuurlijk wil Dominique op de foto (kijk haar eens stralen!). We gaan de berg nog verder af en komen aan in het dorp. Aan de voorkant is er een poort gemaakt met een slagboom. Deze staat altijd open behalve als er iets gebeurt in het dorp, dan gaat de slagboom dicht en wordt de ‘boef’ gezamenlijk door het hele dorp opgespoord en gegrepen en ja wat er dan met hem/haar gebeurd..... Victor verteld dat dit een heel vredig dorp is waar de mensen zeer sociaal met elkaar omgaan maar maak ze niet boos haha. Hij kan zijn auto gewoon ergens parkeren aan de kant van de straat. Zodra we de auto verlaten voel je het ook, iedereen groet je op straat. Er is geen enkele toerist dus we vallen wel op, althans Karel en Monique. We lopen een beetje door de straten, er is elke dag markt. Het dorp bereidt zich voor op de jaarlijkse dorpsfeesten en daarom is er een kermis opgebouwd. We komen een soort kraam tegen met een voetbal spel erin. Ruben en Victor willen graag een balletje spelen, uit eindelijk is het Karel/Ruben vs Dominique/Victor, de stand wordt 4-2 voor Dominique/Victor. Sommige vrouwen raken mij aan alsof ze iets willen zeggen/vragen..... Jeetje, we voelen ons speciaal om hier te mogen lopen met twee prachtige kinderen. (Niet janken zou mijn vader nu hebben gezegd, ik hoor het ‘m zeggen). We drinken nog koffie, cola en kopen bij een stalletje kleine bananen. Dan natuurlijk nog een ijsje (begint bijna een ritueel te worden), deze kopen we waar ze ook tortilla's maken en verkopen. We kijken bij verschillende bedrijfjes binnen zoals o.a. een smederij en een timmermanszaak, om met iedereen even een vriendelijk praatje maken, echt iedereen is hier zo vriendelijk! Dan stappen we om 12.15 uur de auto weer in. Onderweg probeert Victor nog bij een rozenkwekerij te stoppen voor een rondleiding maar de opzichter heeft contact gehad met de super opzichter en we krijgen geen toestemming om rond te kijken, helaas. Rond 13.30 uur zet Victor ons weer af. De kinderen wilden het zwembad nog even in maar het begint te regenen en te onweren dus dan maar relaxed op de elektronica. Karel zitten lekker te lezen op de ipad en ik schrijf deze blog. De afgelopen twee dagen waren bijzonder, een geboorteplaats op papier heeft nu een gezicht gekregen, we hebben het kunnen zien, voelen en ruiken, deze reis kan niet meer stuk.
-
29 Juli 2016 - 23:48
Nine:
Nou zeg, je hebt nét een reactie geplaatst op een verhaal of het volgende prachtige verhaal wordt door jullie alweer geplaatst! Wat leuk!
En wát voor verhaal: dit keer dus Dominique-dag. Bijzonder hoor. Logisch dat je dan wel eens even een traantje weg moet pinken of juist laten gaan...Dit waren wel zeer bijzondere dagen van een weer bijzonder reis.
Liefs! -
30 Juli 2016 - 08:09
Joan :
Wat een bijzondere dag voor Dominique, logisch dat het ook spannend was. Heel fijn te lezen dat het zo'n mooi bezoek is geworden! Joan -
30 Juli 2016 - 08:38
Trea:
Whow... Wat bijzonder voor Do maar ook voor jullie!! Wat ontzettend mooi dat ze nu een beeld heeft van de plek waar haar leven is begonnen. En wat gaaf zou het zijn als jullie nog de stromende lava kunnen zien! Is toch niet de vulkaan waar Ruben een paar dagen geleden zijn marsh mallows nog stond te roosteren? -
30 Juli 2016 - 12:39
Marijke:
Wat leuk om rond te kunnen lopen in de dorpen waar je kinderen geboren zijn. Heel speciaal. En wat is het daar ook allemaal kleurig, van al die kleuren wordt je vanzelf vrolijk. Ook de marktjes en de specerijen zien er prachtig uit. Het is erg leuk om iedere keer jullie verhalen te lezen. Nog veel plezier daar en dikke knuffels vanuit de Blesse -
30 Juli 2016 - 12:54
Esther:
Hallo Luitjes,
Wat beleven jullie mooie dingen. Ik geniet elke keer weer van jullie mooie verhalen. Wat fijn dat we zo mee mogen reizen. Jullie beleven hele mooie dingen om nooit weer te vergeten.
Liefs en de groetjes van de rest. Ook speciaal van Opa en Oma.
-
30 Juli 2016 - 14:25
Annelies:
Wat een prachtige verhalen en foto's. Mooi geschreven ook, Mo!
Indrukwekkend om de geboortedorpen te bezoeken, prachtig! Het is echt genieten als je de verhalen leest. Veel liefs. -
30 Juli 2016 - 17:00
Desiree:
Fantastisch! Wat een ervaring voor jullie maar zeker ook voor Do en Ruben. Blijf vooral genieten en schrijven! -
31 Juli 2016 - 16:15
Pauline En Hans:
Dit bijzonder mooie reisverslag kan met Dominique en Ruben mee in hun leven ( wat zullen ze daar blij mee zijn)misschien achter in het fotoboek van Guatemala . ❤️❤️❤️❤️ -
31 Juli 2016 - 20:10
Frank, Sandra, Celeste En Juan:
Heel bijzonder, de geboorteplaatsen van Do en Ruben. Kippenvel......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
